بررسی اثرات گردشگری مذهبی بر توسعه اقتصادی سکونتگاههای روستایی (مطالعه موردی: شهرستانهای مشهد و بینالود)

امروزه گردشگری، با ویژگیهای بارز و منحصر به فرد به یکی از بزرگترین و پرمنفعتترین صنایع در اقتصاد جهان تبدیل شده و بستری جهت ایجاد تغییرات اجتماعی و اقتصادی در فضاهای مختلف جغرافیایی بشمار میرود. گردشگری مذهبی یکی از گونههای گردشگری است که توسعه آن میتواند منجر به افزایش اشتغال و درآمد و رونق اقتصاد گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر گردشگری مذهبی بر توسعه اقتصاد در 10 روستای دارای بقاع متبرکه شهرستانهای مشهد و بینالود انجام شده است. از نظر هدف کاربردی و توسعهای، و به لحاظ روش انجام تحقیق، توصیفی-تحلیلی میباشد. واحد تحلیل روستا بوده و جامعه آماری شامل 4 گروه: سرپرستان خانوارها در روستاهای مورد مطالعه با حجم 185 نفر، گردشگران منطقه با تعداد 196 نفر، کارشناسان روستا 10 نفر و هیأت امنای بقاع متبرکه 10 نفر میباشد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها در نرم افزار spss از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده و همچنین برای نمایش توزیع فضایی روستاهای مورد بررسی روی نقشه از نرم افزار gis استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان میدهد توسعه گردشگری مذهبی در روستاهای دارای بقاع متبرکه در ایجاد اشتغال، افزایش درآمد و رونق اقتصادی تأثیر مثبتی داشته که با آزمون رگرسیون خطی ساده تأیید شده است. همچنین موقعیت مکانی- فضایی بقاع متبرکه هم اثر مثبتی بر توسعه گردشگری مذهبی داشته است که این اثر هم با آزمون رگرسون خطی ساده تأیید شده است. در مجموع گردشگری مذهبی با ویژگیهای ساختاری و کارکردیاش پتانسیلی جهت احیاء اقتصاد روستاهای دارای این امتیاز و سایر روستاهای مجاور است.